پرسشنامه رایگان

پرسشنامه مقایسه جریان اطلاعات درون شهری و برون شهری

هدف: هدف این پژوهش، تعیین نوع و میزان استفاده از فنّاوری­های اطلاعاتی و ارتباطی و جایگاه هر یک در شکل­دهی به جریان اطلاعات بین شهروندان جغتائی است تا به­ عنوان شاخصه­ هایی نقاطی از حرکت در مسیر توسعه­ یافتگی این شهر را بنمایانند.

روش: این پژوهش از نوع کاربردی است که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیّه کارمندان، کسبه، کشاورزان و دانشجویان شهر جغتای می­باشد. برای جمع­ آوری داده ­ها حجم نمونه ه­ای به تعداد 357 نفر انتخاب شد که نسبت هر یک از جوامع چهارگانه (کارمند، کشاورز، کاسب، دانشجو) در نمونه به ترتیب برابر با 66، 185، 28، 75 نفر است. روش نمونه­ گیری، نمونه ­گیری در دسترس است، در عین حال روزها و ساعاتی که به هر یک از این گروه­ها مراجعه شد به صورت تصادفی انتخاب شد. برای جمع­آوری داده ­ها از پرسشنامه محقق­ ساخته استفاده شده که روایی آن با نظر استادان راهنما و مشاور و اعضای هیئت علمی رشته علم اطلاعات و دانش­ شناسی تأئید و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه گردیده است. داده ­­های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار اس. پی. اس. اس. تجزیه و تحلیل گردید.

یافته ­ها: تجزیه و تحلیل داده ­ها نشان داد اکثر افراد نمونه مورد مطالعه (1/97%) تلویزیون در اختیار دارند و درصد کمی از افراد (2/4%) ماهواره در اختیار دارند. بیش­ترین میزان دسترسی  افراد به تلفن ثابت (4/77%) و کم­ترین میزان دسترسی آن­ها به ماهواره (6/10%) است. بیش­تر افراد برای کسب اطلاعات روزمره خود از تلویزیون (64/2) استفاده     می­کنند و از ماهواره (15/0) کم­ترین میزان استفاده را دارند. پاسخ­گویان بر این باورند که اینترنت (45/4) بیش­ترین سودمندی و ماهواره (42/0) کم­ترین سودمندی را از جهات مختلف (فردی، اجتماعی و اقتصادی) در زندگی فردی شهروندان جغتائی و یا توسعۀ شهر جغتای دارد.

مهم­ترین منبع نمونه مورد مطالعه، برای دریافت اطلاعات درون­ شهری، گفت­وگوی حضوری (16/6) است و فنّاوری­های اطلاعاتی و ارتباطی نسبتا سنّتی بر جریان اطلاعات درون­ شهری غلبه دارد. تلویزیون و گفت­وگوی حضوری (15/8 و 41/4) و نیز اینترنت به ترتیب سه منبع مهم برای دسترسی به اطلاعات در زمینه­ های مختلف اقتصادی، سیاسی، بهداشتی و … (برون ­شهری) هستند. اطلاعات درون­ شهری بیش­تر از طریق گفت­وگوی حضوری (با میانگین سودمندی 84/2 و میانگین استفاده 16/6) و اطلاعات برون­ شهری بیش­تر از طریق تلویزیون (با میانگین سودمندی 91/2 و میانگین استفاده 15/8) در شهر جغتای جریان دارد. اینترنت و گفت­وگوی حضوری به ترتیب دو مؤلفه مهم دیگر در جریان اطلاعات برون­ شهری هستند و کتابخانه و ماهواره در آخرین رده قرار دارند و کم­ترین نقش را در این جریان دارند. هم­چنین نتایج به دست آمده بیان­گر آن است که گروه­های مورد مطالعه (کارمند، کاسب، کشاورز، دانشجو) در این پژوهش در چهار حوزه مالکیّت، دسترسی، استفاده و سودمندی منابع و کانال­های اطلاعاتی نظرات متفاوتی اعلام کرده ­اند. به بیانی دیگر نوع شغل در مالکیّت، دسترسی، سودمندی و استفاده از منابع اطلاعاتی و ارتباطی تأثیرگذار است.

نتیجه­ گیری: اگرچه شهر جغتای شهری نسبتاً کوچک و قرار گرفته در دور دست است، امّا فنّاوری­های اطلاعاتی و ارتباطی هم در ارتباط­های درون­ شهری و هم در ارتباط­های برون­ شهری حضوری قابل توجه دارند. این حضور بیش­تر در گروه­ های کارکنان و کسبه و تاحدودی در دانشجویان قابل رؤیت است.