پرسشنامه رایگان بررسی و مقایسه سطح اضطراب و عزت نفس در بیماران مضطرب و افراد بهنجار
پرسشنامه بررسی و مقایسه سطح اضطراب و عزت نفس در بیماران مضطرب و افراد بهنجار
هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه سطح عزت نفس و اضطراب در دو گروه بیماران مضطرب و افراد عادی می باشد. بر اساس نظر راجرز افراد مضطرب در نتیجه تفاوت و فاصله زیاد بین خودآرمانی و خود واقعی دچار اضطراب می گردند. همچنین در نظریه بک افراد مضطرب و افسرده از سبک اسنادی خاصی استفاده می کند که درآن واقعیات و پدیده های عینی را بصورت تعریف شده و انتخابی تفسیر و پردازش می نمایند. پژوهش حاضر به منظور یافتن ارتباط بین عزت نفس و اضطراب ومقایسه افراد مضطرب و بهنجار با استفاده از مدل پژوهشی علی مقایسه ای یا پس رویدادی ، سعی دارد ضمن نشان دادن تاثیر اضطراب بر عزت نفس ، دو گروه بیماران مضطرب و افراد عادی را با همدیگر مورد مقایسه قرار دهد.ابتدا تعداد 50 بیمار مبتلا به یکی از اختلالات اضطرابی به گونه تصادفی از جامعه آماری مراجعین به مراکز درمانی روانشناختی شهر مشهد انتخاب گردیدند. از این تعداد 28 نفر زن و 22نفر مرد می باشند. سن آزمودنیها بین 17 تا 43سال می باشد. سپس ازمودنیها بوسیله تست عزت نفس کوپراسمیت و سیاه حالت –صفت اضطراب اشپیل برگر آزمون شدند.نمونه دوم شامل 50 نفر از افراد بهنجار می باشدکه از نظر سن ، جنسیت و میزان تحصیلات دقیقا با نمونه گروه بیماران مضطرب همتا ساری شدند. پس از تعیين نمرات عزت نفس و اضطراب، نتایج دو گروه با روش تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه و روش مقابله میانگین ها(روش شفیه) مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت تا ضمن پاسخگویي به سئوالات پژوهش، فرضیه های پنجگانه تدوین شده، مورد آزمون قرار گیرند. نتایج پژوهش سه فرضیه اول را تایيد و دو فرضیه دیگر را رد کرد: براساس این نتایج، فرضیه اول پژوهش نشان داد که ” بین میانگین عزت نفس بیماران مضطرب مرد بطور معناداری وجود دارد” و این فرضیه مورد تائید قرار گرفت. آزمون فرضیه دوم نیز این فرضیه را که ” میانگین عزت نفس بیماران مضطرب مرد بطور معناداری پايین تر از میانگین عزت نفس مردان بهنجار می باشد”، مورد تائید قرار داد. آزمون فرضیه سوم پژوهش نشان داد که ” میانگین عزت نفس زنان بهنجار بطور معناداری بیشتر از میانگین عزت نفس زنان مضطرب می باشد”، این فرضیه نیز شد. آزمون فرض با روش آنالیز واریانس یکسویه و روش مقابله میانگین ها برای فرضیه چهارم نشان داد که بین میانگین های عزت نفس دو گروه بیماران مضطرب دارای «حالت اضطراب بالا» و بیماران مضطرب دارای « حالت اضطراب پاین»، تفاوت معناداری وجود دارد و « روش شیفته» نشان داد که این تفاوت مربوط به میانگین اضطراب گروه « متوسط بالا» و گروه « شدید» است. بنابراین فرضیه چهارم پژوهش رد شد. و نهایتا آزمون فرضیه پنجم با روش آنالیز واریانس نیز نشان داد که « بین میانگین عزت نفس دو گروه بیماران مضطرب زن و بیماران مضطرب مرد تفاوت معناداری وجود ندارد» بنابراین فرضیه پنجم پژوهش نیز رد شد.
نظرات