پرسشنامه رایگان علایق و دل مشغولی های شخصی
پرسشنامه علایق و دل مشغولی های شخصی
چکیده:
هدف:بررسی روابط بین فردی از دیدگاه دلبستگی از جمله موضوعاتی است که در دهههای اخیر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. اهمیت ارتباط الگوهای دلبستگی در کودکی باکیفیت روابط نزدیک در بزرگسالی موجب شکلگیریمداخلههای مختلف با هدف بهبود سبکهای دلبستگی ناایمن شده است. در همین راستا، این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر دلبستگی بر روی بهزیستی روانشناختی نمونه غیر بالینی دانشجویان انجام شد.روش:پژوهش حاضر، یک پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل میباشد. نمونه هدف این پژوهش که در سال تحصیلی 91-92 صورت گرفت، 16 نفر از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد بودند که سبک دلبستگی دل مشغول داشتند. پرسشنامه مقیاسهای رابطه (RSQ)،مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی (DASS-21) و مقیاس بهزیستی روانشناختیریف- فرم کوتاه (RSPWB) ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش بودند. گروه آزمایش 7 جلسه 90 دقیقهایآموزش گروهی مبتنی بر دلبستگی دریافت کردند در صورتی که گروه کنترل در لیست انتظار قرار داشتند.دادهها با استفاده از نرمافزار 19SPSSو به کمک آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و نیز با روش تحلیل کوواریانس تک متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: بر اساس نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری مشخصگردیدگروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افسردگی، اضطراب و تنیدگیکمتریدر پس آزمون گزارش نکردند. همچنین نمره سبک ایمن گروه آزمایش و نمره کلی بهزیستی روانشناختی نسبت به گروه کنترل در پس آزمون افزایش نیافت.نتیجهگیری:نتایج پژوهش حاضر نشان داد آموزش گروهی مبتنی بر دلبستگیموجب کاهش افسردگی، اضطراب و تنیدگی، افزایشبهزیستی روانشناختیو بهبود سبک دلبستگی نگردید.
نظرات