پرسشنامه رایگان خودکارآمدی کامپیوتری
پرسشنامه خودکارآمدی کامپیوتری
پژوهش حاضر به بررسي رابطه بین انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی کامپیوتری دانشجویان دوره های آموزش الکترونیکی و ميزان رضایت آنان از برنامه های درسی این دوره ها پرداخته است. روش پژوهش توصيفي، از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه فردوسی که در نیمسال دوم سال تحصیلی 89 – 88 حداقل یک واحد الکترونیکی می گذرانند، مي باشد. نمونه با حجم 240 نفر از جامعه (N=800) انتخاب شده است. براي جمع آوري اطلاعات از سه پرسشنامه انگیزش تحصیلی، خودکارآمدی کامپیوتری و احساس رضایت دانشجویان از برنامه های درسی این دوره ها، استفاده شده است. روايي و پايايي پرسشنامه با استفاده از نظر اساتيد و متخصصان و روش آلفاي كرونباخ تاييد شده و براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمونهاي آماري رگرسيون چندگانه، پيرسون، اسپیرمن، T-Test، ANOVA و مقايسه ميانگين با ارزش ثابت، استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد كه نمره انگيزش تحصيلي، خودكارآمدي كامپيوتري و ميزان رضايت دانشجويان از برنامه های درسی دوره هاي آموزش الكترونيكي بيشتر از ميانگين است، اما اين ميزان از نقطه مطلوب كمتر است. بین میزان انگیزش تحصیلی دختران و پسران و نیز بین انگیزش تحصیلی دانشجویان دانشکده های مختلف تفاوت معناداری مشاهده نشد. دانشجویان دانشکده ریاضی نسبت به دانشکده های دیگر از خودکارآمدی کامپیوتری بیشتری برخوردار بودند، همچنین پسران نسبت به دختران دارای خودکارآمدی کامپیوتری بیشتری بودند. رضایت دانشجویان دانشکده های علوم انسانی بیشتر از دانشجویان دانشکده های علوم تجربی و ریاضی بود. رابطه معناداري بين سه متغير مشاهده نشد. همچنین نتیجه رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که نمی توان رضایت از برنامه های درسی دوره ها را بر حسب میزان انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی کامپیوتری آنها پیش بینی کرد.