پرسشنامه رایگان رابطه محیط آموزشی – پژوهشی و ویژگی شخصیتی با اهمالکاری پژوهشی در دانشجویان
پرسشنامه رابطه محیط آموزشی – پژوهشی و ویژگی شخصیتی با اهمالکاری پژوهشی در دانشجویان
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه محیط آموزشی – پژوهشی و ویژگیهای شخصیتی با اهمالکاری پژوهشی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان این دانشگاه بود که از طریق روش نمونهگیری در دسترس، تعداد 386 دانشجو از چهار رشته تحصیلی در مقطع دکتری و ارشد انتخاب شدند. پرسشنامههای اجراشده در این پژوهش، مقیاس اهمالکاری پژوهشی، مقیاس ویژگیهای شخصیتی پنج عاملی و پرسشنامه محیط آموزشی- پژوهشی بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. یافتهها نشان داد بین نمره نگرش نسبت به محیط آموزشی- پژوهشی دانشگاه و مؤلفههای آن با اهمالکاری پژوهشی، تنها مؤلفه آموزشی با اهمالکاری پژوهشی همبستگی منفی معناداری وجود داشت، همچنین بین میزان اهمالکاری پژوهشی و هریک از انواع ویژگیهای شخصیتی، روان رنجوری در جهتمثبت و عاملهای برونگرایی ، همسازی و وظیفهشناسی همبستگی منفی معنادار بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد اهمالکاری پژوهشی از طریق مقیاس محیط آموزشی – پژوهشی و مؤلفههای آن قابل پیشبینی نیست اما از طریق ویژگیهای شخصیتی روان رنجوری و وظیفهشناسیقابل پیشبینی است. همچنین یافتهها نشان دادند میزان اهمالکاری پژوهشی بین رشتههای مختلف تحصیلی و دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری وجود دارد. تفاوت بین انواع ویژگیهای شخصیتی در میزان اهمالکاری پژوهشی معنادار بود که روان رنجوری دارای بالاترین و وظیفهشناسی کمترین میزان اهمالکاری پژوهشی بودند.