پرسشنامه رایگان رابطه خودشيفتگي و مديريت بحران مديران در دبيرستان ها
پرسشنامه رابطه خودشيفتگي و مديريت بحران مديران در دبيرستان ها
رویدادهای مهمی که بهویژه در دهه های اخیر در سراسر دنیا روی داده، نشاندهندهی این واقعیت است که جوامع بشری پیوسته دستخوش رویدادهای غیرقابل کنترل و پیشبینی ميباشد که از آن به «بحران» تعبیر میشود. بحران، بر تمام سطوح از کلان تا خرد تأثیر میگذارد و سازمانها به عنوان یک خرده سیستم از این امر مستثنی نیستند. مدیران سازمانها نقش کلیدی در رویارویی با بحرانهایی را دارندکه ممکن است موجودیت سازمان را تهدید کند و از آنجایی که مطابق تحقیقات، یکی از عوامل مؤثر بر اثربخشی مدیران خودشیفتگی میباشد، این پژوهش به بررسی رابطه میان مدیریت بحران و خودشیفتگی مدیران پرداخته است. این مطالعه از حیث روش کمی بوده و با استفاده از روش همبستگي انجام شده است. جامعه آماری شامل كليه مديران (مرد و زن) مقطع تحصيلي متوسطه شهر مشهد در سال تحصيلي 90-1389 میباشد (n=404) که با استفاده از روش نمونه گیری خوشهای چندمرحلهای، نمونهای 222 نفری انتخاب شد. براي سنجش خودشيفتگي از پرسشنامه شخصيت خودشيفته(NPI-16) و براي بررسي مديريت بحران از پرسشنامه پژوهشگرساخته استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که رابطهي معناداري بين خودشیفتگی و مدیریت بحران وجود ندارد. بهعبارت دیگر، میزان بالا یا پایین خودشیفتگی با نحوه مدیریت بحران مدیران رابطه ندارد. بهنظر میرسد یکی از عوامل مهمی که بر این یافته تأثیر گذاشته است، مدیریت متمرکز آموزش و پرورش باشد. طبق این دیدگاه، تمام برنامهها و اقدامات باید مورد تأیید مقامات بالاتر باشد. در چنین شرایطی، دور از ذهن نخواهد بود که ویژگیهای شخصیتی مدیران مجال کمتری جهت تأثیرگذاری در تدوین برنامه ها و برنامه ریزی برای بحرانها پیدا کند.