پرسشنامه رایگان بررسي رابطه ناگويي خلقي و تاب آوري با سلامت روان دانش آموزان
پرسشنامه بررسي رابطه ناگويي خلقي و تاب آوري با سلامت روان دانش آموزان
اين پژوهش با هدف بررسی رابطهی بین ناگویی خلقی و تابآوری با سلامت روان دانشآموزان و معلمان انجام شد. تحقيق حاضر از نوع تحقيق توصيفي – همبستگي میباشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشآموزان دختر مقاطع متوسطه و راهنمایی ساکن خوابگاه شهرستان باخرز در سال تحصیلی 92 – 1391 و کلیه معلمان مدارس خوابگاهی تشکیل میدادند. از جامعه آماری مذکور با استفاده از جدول کرجسی و مورگان نمونهای به حجم 224 نفر از طریق نمونهگیری در دسترس انتخاب گردید. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش، پرسشنامه هاي سلامت روان (GHQ)،مقياس تاب آوري كانر و ديويدسون (CD-RISC) و مقیاس ناگویی خلقی تورنتو ـ20 (TAS-20) بود. به منظور تجزيه و تحليل دادهها علاوه بر شاخصهای آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) از روشهای آمار استنباطي (همبستگی پیرسون و رگرسیون) نیز استفاده شد. نتایج نشان داد بین دو متغیر سلامت روان و تابآوری همبستگی مثبت معنادار و بین سلامت روان و ناگویی خلقی همبستگی منفی معناداری وجود دارد. همچنین بین تابآوری و ناگویی خلقی همبستگی منفی معناداری وجود دارد. نتایج ضریب رگرسیون همزمان نشان داد که ناگویی خلقی و تابآوری قادر به پیشبینی سلامت روان میباشند. یافته های این پژوهش می تواند توسط متخصصان تعلیم و تربیت جهت ارتقای سطح سلامت روان و سازگاری اجتماعی دانشآموزان و معلمان مورد استفاده قرار گیرد.