پرسشنامه رایگان رویکردی پدیدارشناسانه به اخلاق پژوهش: تجربه زیسته دانشجویان دکتری علوم انسانی
پرسشنامه رویکردی پدیدارشناسانه به اخلاق پژوهش: تجربه زیسته دانشجویان دکتری علوم انسانی
هدف از پژوهش حاضر بررسی تجربه زیسته دانشجویان دکتری علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد در چگونگی مواجهه آنها با اخلاق پژوهش است. پژوهیدهها شامل 15 نفر از دانشجویان دکتری علوم انسانی در دانشکدههای علوم تربیتی و روانشناسی، ادبیات و علوم انسانی و علوم اداری و اقتصاد که در سال تحصیلی1393-1392 مشغول به تحصیل بودند و حداقل 6 ماه از تصویب پیشنهاده پژوهششان گذشته بود. این افراد به شیوه نمونه گیری مبتنی بر هدف و به روش گلوله برفی انتخاب شدند. پژوهش حاضر از حیث هدف در زمره پژوهشهای کاربردی قرار میگیرد و از جهت روش جمع آوری یافتهها با رویکرد پژوهش کیفی و با استفاده از روش پدیدارشناسی توصیفی انجام شده است. ابزار گردآوری یافتهها مصاحبه ساخت نایافته بود و برای تحلیل یافتهها از روش مقایسه مداوم اشتراوس و کوربن استفاده شد. جهت کسب اعتبار پژوهش از روشهای توصیف غنی و یادداشت تمامی بینشها و تصمیمات، کفایت اجماعی، کدگذاری ثانوی و کنترل توسط اعضاء استفاده گردید. یافتههای پژوهش نشان داد که سه عنصر اصلی یعنی دانشگاه به مثابه سازمان، استاد و دانشجو نقش تعیین کنندهای در تجربه دانشجو از اخلاق دارند و یافتههای پژوهش بر اساس این سه عامل در هفت مقولهی اصلی عوامل تأثیر گذار دانشگاه در حوزه اخلاق پژوهش، عوامل بازدارنده دانشگاه در حوزه اخلاق پژوهش، ویژگیهای تأثیرگذار استاد در حوزه اخلاق پژوهش، ویژگیهای بازدارنده استاد در حوزه اخلاق پژوهش، ویژگیهای تأثیرگذار دانشجو در حوزه اخلاق و ویژگیهای منفی و بازدارنده دانشجو در حوزه اخلاق پژوهش و کدها و موازین اخلاقی مطرح شده توسط دانشجویان قرار گرفتند.
نظرات